मी एक घर काचेरी

काचेच्या पारदर्शक पडद्यात
तू आणि तुझ्या छाया बंदिस्त
गुंतावाल्यात पडछायांच्या गार
स्पर्शामध्ये तुझे सान्निध्य हरवते
आसुसलेली ओढ आरशाच्या
स्पटिक नितळपणात मिटते
अंतर केवळ पारदर्शक काचेरी
पद्याचे तुझ्या माझ्यात
उसासे आणि अश्रूत पुसत होत जाते
गारठून टपकणारे
फुटक्या प्रतिमानी भरलेल्या आरासेमाहलावर
अभ्रे येतात
निश्वासांची
आसुसलेली आलिंगने चुंबने नसलेली
गारठतात
गारठते वैफल्य टपकणारे
काचेवर...
मी एक घर काचेरी.
----
वडोदरा
१९६८
(थंड विलायतेतून काचेनं आच्छादलेली घरे उष्ण कटिबंधातील इंडियात आली. नंतर काचेच्या गगनचुंबी इमारती आल्या. त्याबरोबर बरेच काही आले.)



~~~~~
© Remigius de Souza. All rights reserved.