tag:blogger.com,1999:blog-7998576016012820665.post70554188587333235..comments2023-06-22T17:48:21.107+05:30Comments on रेमीची मराठी बोली : REMICHI MARATHI BOLI: घरकामाचा जिव्हाळाAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/00213628127739279346noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-7998576016012820665.post-38460520694747644692010-06-02T21:36:31.798+05:302010-06-02T21:36:31.798+05:30नोकरी करणारी मातापण कुटुंबाची जबाबदारी घेतेच की. त...नोकरी करणारी मातापण कुटुंबाची जबाबदारी घेतेच की. तिची अवस्था दोरीवरच्या कसरतीसारखी असते. विभक्त कुटुंबात तर विचारूच नका. संयुक्त कुटुंबात फार वेगळी असते असंही नाही. मला वाटते ध्येय म्हणून केवळ आर्थिक उत्पन्नाचा विचार करून कसे चालेल? आजच्या शहरातील परिस्थितीत व्यक्तीच्या किंवा कुटुंबाच्या सर्वच भागांचे संतुलन कसे ठेवायचे याचे शिक्षण कोणती संस्था -- शिक्षणसंस्था की धर्मसंस्था, सरकारी संस्था की समाजसेवी संस्था? पुरुष असो की स्त्री, बारा - पंधरा - सतरा वर्षे शिक्षण घेतल्यावर याची पण उत्तरे मार्गदार्शिकेत शोधायची का? केव्हातरी याचा स्वतंत्रपणे विचार नको का करायला? खरं सांगू का! माझ्यापुढे वर लिहिलेय त्याच्यापेक्षा प्रश्नच अधिक आहेत. धन्यवाद.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/00213628127739279346noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7998576016012820665.post-6737325739656413782010-06-02T19:19:35.259+05:302010-06-02T19:19:35.259+05:30अर्थातच स्त्रीयांनी उचललेला घरकामातिल वाटा पुरुषां...अर्थातच स्त्रीयांनी उचललेला घरकामातिल वाटा पुरुषांपेक्षा आजही जास्तच आहे. निसंकोचपणे घर, नवरा, मुलगा हेच आपले कार्यक्षेत्र समजनारी स्त्री हे एकमेव होति. आजच्या गतिमान आणि स्त्री-पुरुषसमानतेच्या जगात मुलगा सकाळीच ८.३० वाजता पाळणा घरात पोहचवला जातो तो संध्याकाळी ६ वाजताच पुन्हा घरी आणला जातो. घरकामासाठी बाइ असणे हे पुढारलेपणाचे लक्षन समजले जात आहे. आजच्या काळाचे हे काही परिनाम आहेत त्यास पर्याय नाही हे हि खरेच.. आपल्या "माय" ह्या शब्दावरून सिंधुताइ सपकाळ (माय) यांची आठवण आली, त्यांही कैक अनाथ मुलांना जिव्हाळा लावण्याची जबाबदारी माय, स्त्री म्हनून पेलली. पुरूषप्रधान संस्क्तुतीतही स्वताच्या नवऱ्याचीही आइ होण्याचा वाटा हा तिचाच असतो.... <br /><br />आजी आणि आईची जपलेली आठवण नक्किच प्रेमळ आहे..साळसूद पाचोळाhttps://www.blogger.com/profile/07181412998233898032noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7998576016012820665.post-49169919880965096712010-05-27T11:04:24.673+05:302010-05-27T11:04:24.673+05:30आपले म्हणणे खरे आहे, पण "काळ - काम - वेग"...आपले म्हणणे खरे आहे, पण "काळ - काम - वेग" यांचे गणित वेगवेगळ्या संस्कृतीत (cultures) बदलते असा माझा अनुभव आहे. अनेक समाजात - जमातीत, शहरात, खेड्यात व जंगलात, अनेक वर्षे मी भटकलो. तेव्हा हे माझ्या लक्षात आले. म्हणूनच म्हटले माझी आजी अन आई मला दिसल्या. <br />मी पाहिले, अनुभवले ते लिहिले, माझी आवड- नावड बाजूला ठेऊन. शिवाय हा गतकाळ नाहीय. मी कोणत्याही प्रकारचे विवेचन (interpretation) केलेले नाही. दुसरा मुद्दा - कंटाळा (boredom). या विषयावर "Work - Leisure - Health - Learning - Propagation" मी इंग्रजीत मालिका लिहिलीय सवडीने पहावी, विशेषत: Leisure - विश्राम - हा लेख. यातील चार मराठी लेख या ब्लॉगवर प्रसिध्द केले आहेत.<br /><br />यावेळी व्यक्तिगत - वैयक्तिक गोष्टी लिहायच्या नाहीत - हा माझा रिवाज सोडून पन्नास वर्षांपूर्वी काढलेली दोन चित्रे मुद्दाम या लेखात जोडली.<br />आपण घेतलेल्या नोंदीने आनंद झाला.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/00213628127739279346noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7998576016012820665.post-54949351767499629812010-05-26T12:09:35.303+05:302010-05-26T12:09:35.303+05:30ज़ुन्या पिढीतल्या बायका फार राबत. त्यांना कमी कष्टा...ज़ुन्या पिढीतल्या बायका फार राबत. त्यांना कमी कष्टाचे वेगळे जीवन ज़गता आले असते तर त्यांनी हा नवा पर्याय हसत स्वीकारला असता. कधी कधी तुम्ही गतकाळाचे अवास्तव उदात्तीकरण करता, असे मला वाटते. सगळ्याच स्त्रियांना काही घरकामाचा जिव्हाळा वाटत नसणार. पण अस्पृश्यांना मन्दिरात ज़ायची सोयच नव्हती तशी बायकांना घरकाम टाळायची सोयच नव्हती. <br /><br />तुम्ही पत्राद्वारे कळवलेला लेख मी थोडासा वाचला, आणि तो आवडला. पण त्याला मी अज़ून पुरेसा वेळ देऊ शकलेलो नाही, याबद्दल मी दिलगीर आहे.Naniwadekarhttps://www.blogger.com/profile/11017094479923873501noreply@blogger.com