माझ्या सानुल्या सैंपाकघरी

माझ्या सानुल्या सैंपाकघरी

कोंकणात भातशेती  : छाया - पूजा राणी 

मी भेटते माझ्या सानुल्या सैंपाकघरी
रोज-रोज पुनरपी माझे आप्तसोयरी
निःशब्द एक संवाद घडतसे
समर्पणांत अन बलिदानांत.
ते मजसी नेती दूरवरच्या स्थळांत
आणिक नवख्या स्त्रीया नि पुरुषांत,
आणि त्यांचे परिश्रम निर्व्याज प्रेमाचे
जळीं-मळीं ऊन-हींव नि पावसात.

माझ्या सानुल्या सैपाकघरी बरोबरी
करितो अमुचे समर्पण यज्ञकुंडावरी,
जगण्यांत – वाढण्यांत – मरण्यांत,
बरोबरीने, अनुरागे अन त्यागांत.
तेथे विस्तारते एक वैश्विक गीत,
जे घेऊनी जाई मज नव्या प्रदेशी.

मुंबई | ०१ -०५ -२०१२

अधिक वाचा : १. वय वर्षे साठ सत्तर 

२. भारतात आर्थिक, लैंगिक, शैक्षणिक इ. विषमता एवढी प्रबळ आहे, कि डोक्यात कधी घंटी वाजणे अपवादानेच शक्य आहे. अशीच एक बातमी - दुवा पहा.
टीप : ही कविता एका सर्वसामान्य स्त्रीचे मनोगत आहे. ते जोडते शेतकऱ्यांना अन ग्रामीण परिसराला. शहर मात्र त्यांच्या अस्तित्वाबद्दल अनभिज्ञ आहे.
~ ~ ~ ~ ~
© Remigius de Souza. All rights reserved.