शरीरधर्म
आधुनिकतेच्या चक्रव्यूहात फसलेल्या आयुष्याच्या मुक्तीला
नाहीत कुठे विद्यापीठे कला शास्त्रे शिकवायला.
त्यासाठी असते गरज शांत विश्रामाची
आणि अनिर्बंध उत्सवाची वारंवार.
या बजबजपुरीच्या साठमारीतून निघायला बाहेर
हवी उसंत जीवाला मोकळ्या निश्वासाची वारंवार;
हवी असते आंघोळ अविरत आतबाहेर
आयुष्याला कामकांडांत फसलेल्या वारंवार;
जशी शरीराला असते टाकायची कात,
वसंताच्या आगमनाला गरज पानझडीची.
हे कधी जाणवले नाही. ऐकले तरी उमजले नाही.
समजेल तेव्हा उशीर तर झाला नसेल फार?
मुंबई
१२-१२-२००५
टीप: शरीर धर्म सांभाळणे हा पण सृष्टीयोगाचाच भाग आहे. आपणच आपल्या शरीरावर किती अत्याचार करीत असतो याला काही सुमार नाही. मग आपण देवाला - दैवाला - सरकारला ... दोष देतो.
* * *
See English translation of the original Marathi poem "Bady-Dharma" published on my other blog.
~~~~~~~~
No comments:
Post a Comment