वय वर्षे साठ सत्तर
खात आलो रोजची भाकर
कधीच नाही शिवला विचार
या भाकरीच्या दाण्यासाठी
कुणी माणूस माणसी अज्ञातवासात
खापले ऊन हींव पावसात
भाकर ब्रम्हाचे सुकृत
मोजले मोल चव्वलात
आणि अन्न्ब्रम्ह अडकले
संस्कृतीच्या गळफासात.
* * *
(बहुतेक धर्मांचे लोक जेवण्याच्या पूर्वी प्रार्थना करतात. एकदा तर दारूच्या गुत्त्यात मी पाहिले एकाने ग्लास दारुने भरला, मधले बोट ग्लासात बुडवले आणि बाहेर झटकले: झाली एका थेंबाची चित्रावती. या कवितेचे इंग्रजी भाषांतर पहा. )
रेमीजीयस डिसोजा
स्थळ: मुंबई
ता: १-१०-१९९७
~~~~~
© Remigius de Souza. All rights reserved.
No comments:
Post a Comment