March 04, 2009

माझी यात्रा

पृथ्वी माझी सुरू होते
पायाखालच्या जमीनीपासून
जेव्हा जेथे असें मी तेथून

वर वर चढणारया नजरेत
गोल गोल क्षितिजे सामावत
उंच उंच हिमाद्रीच्या कड्यावर;

इथे अहंकाराचे अस्थिर कड़े - सागर
हरघडी वितळतात - वाफारातात,
विरतात मातीत - अवकाशात.

काळजातली उब पुरेशी होते
कवेत घ्यायला नविन क्षितिजे;
हरघडी विस्तारते स्वत्व माझे.

बंध मातीचा अतूट सामावत
सारी पृथ्वी भाकरीच्या चतकोरात
ओळख उरते धरतीच्या चतकोरात.


~~~~~~~~~
© Remigius de Souza. All rights reserved.

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape

2 comments:

  1. आशा,

    अनेक आभार.
    फक्त एकच शेवटचा शब्द राहीला: "पायाखालच्या".
    पण विचार केला वाचकाना पण मुभा द्यावी.
    आता तो शेवट पूर्ण(!) करतो.
    शेवटी माझी 'पृथ्वी' व्यावहारिक पातळीवर
    सपाटच रहाते ना?

    --रेमी

    ReplyDelete