ज्या
वाटांवरून
मी
गेलो;
काळ
यम /
समय
येतोय
मागे
मागे
माझ्या
पावलांच्या
खुणा
पुसत.
- - - - -
काही वर्षांपूर्वी लिहिलेली ही रचना, जिचे स्वरूप प्रार्थनात्मक होते ते बदलून अपरिहार्य वस्तूस्थितित्मक केले. कविता केवळ अभिव्यक्तिच असते असं काही नाही. ती "सेफ्टी वाल्वचं" पण काम करते.
केव्हातरी एक पेट्रीआर्कन सुनीत वाचनात आले आणि शब्दांचा खेळ खेळलों. आजच्या SMS च्या जमान्यात एकदम फिट्ट.
~~~~~~~~
© Remigius de Souza. All rights reserved.
No comments:
Post a Comment