घड्याळाचे जागतिक महाभारत
लेखक: रेमीजीयस डिसोजा
चुकुनच कधी येई ध्यानी
माझ्या विचारांच्या गतीहुनी
अफाट आहे धरतीची गती
नि
सूर्य रोजच्या रोज जागा बदलतो,
उगवायची वेळ बदलतो, ऋतु बदलतो,
कधी रात्र मोठी कधी दिवस,
वारयाची दिशा बदलतो;
नि
मी मात्र असतो जागच्या जागी
धावता धावता अधांतरी फिरत्या
प्रचंड चक्राच्या परिघावर वेगाने.
तरीही रोजच्या रोज सूर्य सांगे,
बा रेमी,
ही तुझी घड्याळाची टिक टिक
जळवेसारखी चिकटलेली तुला
आहे एक हुलकावणी देणारी
वादग्रस्त संकल्पना केवळ.
नि
कितीही आटापिटा केला तरी
चुकत नाही काळ; परी
लिहिलेली एक रेषेवर सरळ
चुकतात माझी गणिते केवळ
नेमेची.
~ ~ ~ ~ ~
© Remigius de Souza. All rights reserved.
What a poem!
ReplyDeleteThough the author speaks in first person, the poem goes beyond personal.
I would call it a LOVE POEM, his love for Nature, that appears in many of his posts on the blog.
Thanks, Remi!
a.d.